Voor de vakantie schreef ik over Sune en haar moedervlek. We zouden gebeld worden door de dermatoloog. Normaal gesproken bellen ze Sonja altijd, maar deze keer werden we op de huistelefoon gebeld en nog voor de afgesproken tijd. Ik nam nietsvermoedend de telefoon op en had de arts aan de lijn. De juiste vragen had ik dus niet paraat, ik was er beduusd van. Het onafhankelijke team dat de vlek onderzocht had kon geen afwijkingen vinden. Kortom, er waren geen onrustige cellen, geen melanoom, niets. Ik vroeg nog een paar keer of het dan dus helemaal in orde was, want ik kon het bijna niet geloven. Maar nee, er was niets aan de hand. Het stomme was, dat het geen seconde bij mij opkwam om te vragen waarom nu niet en toen wel. Daar hebben we dus geen antwoord op. Maar goed, over 2 maanden moet Sonja toch weer voor controle, dus dan vraagt ze het wel. Iedereen blij! Sonja moest een dag later naar het ziekenhuis om de hechtingen eruit te laten halen en voor de uitslag. Ook dat was allemaal in orde, er hoefde niet verder gesneden te worden, de randen waren schoon. Het is een flinke deuk geworden op haar onderarm, maar het is heel mooi gehecht.
Toen konden we op vakantie. Het voert te ver om de hele vakantie te gaan beschrijven, dus dat doe ik maar niet. Wel dat we het heel lekker hebben gehad. Het was een heel onbezorgde vakantie, de kanker was ver weg. Dat had ook te maken met het feit dat Sonja nog steeds aan de prednison zat, dus alle pijn en narigheden werden behoorlijk onderdrukt. Bovendien, zoals ik al in mijn vorige blog schreef, bleef ze vreselijk actief. Zo ging ze iedere ochtend om 8 uur een uur wandelen en geocashen. De meiden en ik draaiden ons dan nog eens lekker om en kwamen om half 10 ons bed uitgerold. Eigenlijk was er niets te merken. We deden gewoon de dingen die we vroeger ook deden. Dat was fijn, maar wel met een stemmetje in je achterhoofd dat zegt dat het waarschijnlijk de laatste keer op deze manier was... Maar toch, we hadden het goed en het ging goed.
De prednison is nu klaar en ook dat is te merken. Gewrichten beginnen weer pijn te doen, meer last van de darmen, veel sneller moe, etc. Alhoewel we ook weer niet te hard mogen klagen, want gisteren heeft ze nog een uur geskatet (?) en dat ging prima.
Zoals ik al schreef, over een paar dagen is de vakantie voorbij en begint het 'normale' leven weer. En ik moet zeggen, daar ben ik na bijna 7 weken ook wel weer aan toe!
