Opstaan en verder gaan

Het gaat niet goed. De nieuwe medicijnen hebben niet gedaan waar we heel hard op gehoopt hadden. Dat was de boodschap die we vanochtend kregen. Helaas de harde realiteit. De uitzaaiingen zitten  achter het borstbeen, in de longen en in de lever. Ze groeien niet heel hard, maar er is duidelijk activiteit waar te nemen op de scan.
Dat betekent de volgende behandeling erbij. Weer eentje afvinken. Morgen start Son met een medicijn erbij. Dit nieuwe medicijn zou er voor kunnen zorgen dat het medicijn wat ze nu al gebruikt en dus niet aanslaat, wel aan gaat slaan. De kans hierop is ongeveer 40%. Geen getal om de vlag voor uit te hangen, maar niets doen is ook geen optie. En 40% is een stuk meer dan niets. Een heel groot nadeel van dit medicijn zijn de nare bijwerkingen en dan niet een beetje misselijk of duizelig , maar dusdanig naar dat we allerlei telefoonnummers mee hebben gekregen en noodnummers voor het weekend. Waarbij de oncoloog ook nog vermeldde dat hij dit weekend dienst heeft, dus dat dat prettig is mocht er iets zijn. Nou, fijn.... Toch gaat Son het doen, want misschien valt het mee. Daar gaan we in ieder geval hard voor duimen.
Mocht deze combinatie van medicijnen niet aanslaan, dan bestaat er nog een chemo, in pilvorm. Deze heeft uiteraard ook de nodige bijwerkingen, dus eigenlijk zijn we nu wel een beetje bang dat het voor een groot deel gedaan is met het nog aardig goed door het leven gaan. Het is natuurlijk vooruitkijken en speculeren wat er gaat gebeuren, maar aan de andere kant is de kans echt groot dat het allemaal een stuk minder gaat worden. Dat is natuurlijk behoorlijk beangstigend. Er onderuit komen doen we alleen niet.
Als het allemaal gaat zoals we hopen dat het zal gaan, is de volgende scan over 6 weken.
Tot die tijd is het weer verder leven en daar hoort ook de actie Leef Lef HDI bij. Ik heb er nog niet over geschreven, maar zal het deze keer, onder dwang van Sonja, doen. Sonja wil HEEL GRAAG op 21 juni (onze 14de trouwdag) met ZOVEEL MOGELIJK MENSEN weer gaan hardlopen en wandelen. Deze keer ook wandelen, want Son kan zelf niet meer hardlopen, maar ze hoopt dan nog wel 2,5 km te kunnen wandelen. Dat betekent dus dat er heel veel mensen mee kunnen doen. Ook mensen die niet kunnen/willen rennen. We willen er een hele gezellige ochtend van maken. Het geheel zal deze keer plaatsvinden in het Maximapark. We hebben het restaurant aldaar, Anafora (http://maximapark.nu/park/eten-en-drinken), zover gekregen dat ze meedoen. Zij zullen o.a. in de maand juni van elke verkochte lunch een euro aan het HDI schenken. Geweldig! Het is tevens de verzamelplek, zodat de kinderen tijdens de picknick lekker in de speeltuin kunnen spelen. Wil je meedoen (ja natuurlijk) dan kan dat via leeflefhdi@gmail.com . Wil je sponsoren, dan kan dat via www.justgiving.nl/leef-lef-hdi .Op deze site tref je ook foto's en een kort filmpje aan van onze vorige loop. Aarzel niet en doe mee! Er zijn alweer flink wat mensen in training. Zelfs onze moeders wandelen mee, de mijne met twee nieuwe heupen en die van Son met twee nieuwe knieën, dus.... Het HDI is overigens een organisatie die zich bezighoudt met de psychologische begeleiding van mensen met kanker en hun naasten. Een heel mooi doel dus.
Voor nu: opstaan en weer verder gaan, hoe dan ook!